|
رسول مرادی روزگاری پیش وقتی به ماه نعمت ها نزدیک میشدیم یا زمانی که واردش می شدیم مردم شور وُ حال زیبایی داشتن، یادم میاد مردم به استقبال این ماه زیبا می رفتن و در این ماه نیز برای افطار و مهمانی به دیدن دوستان و آشنایان می رفتن، خوشحالی و لطافت روح در بین مردم بسیار خودش رو نشون میداد. وضعیت طوری بود که هیچ کس به خودش اجازه نمی داد که حتی در کوچه های شهر هم چیزی بخوره، مردم عاشقانه این ماه رو دوست داشتند و زندگی خانواده ها هم سرازیر از الطاف و نعمات خداوند میشد. با گذشت زمان و رسیدن به زمان حال ما انسان ها چه چیزی بدست آوردیم، در زمان قدیم مردم هم مردم به این ماه احترام میگذاشتن و هم خداوند پاداش این احترام رو می داد. ولی ما آدما الان روزه که نمیگیریم به جای خود، حرمت این ماه زیبا رو هم نگه نمیداریم، خییلی راحت و بدون توجه به این ماه روزه خواری میکنیم.. احساس میکنم ما آدما دیگه مثل سابق نیستیم، خییلی چیزها رو از یاد بردیم وُ دیگه براش اهمیتی قاعل نیستیم، حیف، حیف که یادمون رفته رفتن به سمت اون بازگشت رحمت به سمت خودمون رو در بر داره، کاش ..
نظرات شما عزیزان:
درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آخرین مطالب آرشيو وبلاگ 
نويسندگان پیوندهای روزانه پيوندها
|
|||
 |
